Год таму выйшаў №2 Гадавіка беларускіх штудыяў, які выдаецца ў Варшаве. Наколькі заўважным для СМІ было з'яўленне на свет №1, настолькі непрыметна нарадзіўся №2. Як той казаў - "Абыйшоўся без славы".
Гэта даволе дзіўна, але , што зробішь. Дарэчы, у №2 былі надрукаваны, і нашы артыкулы са Зьмітром Драздом ( ТАСТАМЕНТ МІТРАПАЛІТА ЎСІХ РЫМСКА-КАТАЛІЦКІХ
КАСЦЁЛАЎ У РАСІІ, АРХІЕПІСКАПА МАГІЛЁЎСКАГА,
АДМІНІСТРАТАРА ВІЛЕНСКАЙ КАПІТУЛЫ СТАНІСЛАВА
БОГУША-СЕСТРАНЦЭВІЧА) і наш - "Новыя крыніцы да біяграфіі Тадэвуша Рэйтана і яго сям'і".
Гэта даволе дзіўна, але , што зробішь. Дарэчы, у №2 былі надрукаваны, і нашы артыкулы са Зьмітром Драздом ( ТАСТАМЕНТ МІТРАПАЛІТА ЎСІХ РЫМСКА-КАТАЛІЦКІХ
КАСЦЁЛАЎ У РАСІІ, АРХІЕПІСКАПА МАГІЛЁЎСКАГА,
АДМІНІСТРАТАРА ВІЛЕНСКАЙ КАПІТУЛЫ СТАНІСЛАВА
БОГУША-СЕСТРАНЦЭВІЧА) і наш - "Новыя крыніцы да біяграфіі Тадэвуша Рэйтана і яго сям'і".
Сёння прыйшло паведамленне, што нарэшце, выйшаў у людзі №3. Ізноў, ціха, без шуму-пылу, па-беларуску.
Як асоба зацікаўленая у яго папулярызацыі, паведамлю, што ў ім змешчаны мой чарговы артыкул, пад "арыгінальным "назовам - "НОВЫЯ КРЫНІЦЫ ДА ГЕНЕАЛОГІІ АДАМА МІЦКЕВІЧА І МАЦІ ПАЭТА, БАРБАРЫ З МАЕЎСКІХ". Канчатковы варыянт публікацыя я не бачыў, але вельмі спадзяюся, што з яго не выпала метрыка давяршэння хросту маці паэта 
Спадзяюся, што мы усё ж паспеем наладзіць прэзентацыю гэтага нумара ў гэтым годзе. Як-ніяк, 220-я гадавіна нараджэння Адама Міцкевіча.
Комментариев нет:
Отправить комментарий